Η αποστολή του Παρακλήτου έκανε τις καρδιές των ανθρώπων να γεμίσουν με ειρήνη, χαρά, μακροθυμία και πραότητα

Του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού

«Γνώρισμα το Πνεύμα, Πατρογεννήτου Λόγου»

Εορτάζουμε λαμπρώς όλη αυτή την περίοδο του Πεντηκοσταρίου, τις μεγάλες και δεσποτικές εορτές του Πάσχα, της Αναλήψεως του Κυρίου και τελευταία την εορτή της Πεντηκοστής, τιμώντας ιδιαιτέρως το τρίτο πρόσωπο της αγίας Τριάδος, το Πανάγιον Πνεύμα.

Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει, πως την ημέρα της Πεντηκοστής έγινε η τελείωση της κτίσεως. Εκείνος που ενήργησε την αρχή της δημιουργίας είναι ο Θεός Πατέρας, «συνυπουργούντων και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος», αυτός που την ανακαίνισε είναι ο Υιός με την Ανάστασή Του, ενώ την τελείωσή της, πραγματοποίησε το Άγιον Πνεύμα με την σημερινή κατάβασή Του.

Από την ημέρα της Πεντηκοστής, το ζωοποιό Πνεύμα κατέβηκε να μείνει για πάντα μαζί μας, σύμφωνα με την υπόσχεση του Κυρίου, «και εγώ ερωτήσω τον πατέρα και άλλον παράκλητον δώσει υμίν, ίνα μένη μεθ’  υμών εις τον αιώνα» (Ιωάν. 14, 16). Δυστυχώς, πολλοί χριστιανοί νομίζουν πως το Άγιο Πνεύμα δημιουργείται, στέλνεται και παρουσιάζεται στην Εκκλησία τώρα.

Όσον αφορά την «δημιουργία», έχουν χυθεί τόνοι μελάνι και αίμα, γύρω από το «άκτιστον», το «ομοούσιον τω Πατρί και τω Υιώ», το «συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον», το «ακτινοσυμπλαστουργοσύνθρονον» της υμνολογίας, Άγιον Πνεύμα.

Για το θέμα της αποστολής, η Εκκλησία μας πιστεύει για το Άγιον Πνεύμα, ότι αποστέλλεται από τον Υιό, «ον εγώ πέμψω υμίν παρά του πατρός» (Ιωάν. 15, 26), και όπως δηλώνει στο Σύμβολο της Πίστεως «το εκ του Πατρός εκπορευόμενον» κατά τον λόγο του Ευαγγελίου, ότι «παρά του Πατρός εκπορεύεται» (Ιωάν. 15, 26). Και για το ότι, το Άγιον Πνεύμα δεν πρωτοπαρουσιάζεται τώρα στην Εκκλησία, ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος θα πει «Τούτο το Πνεύμα, ενήργει εν τοις πατράσι και εν τοις προφήταις».

Το Άγιον Πνεύμα είναι η δόξα και το γνώρισμα του Ιησού Χριστού. Στερεώνει το πρόσωπο, το έργο και την διδασκαλία του Χριστού στις καρδιές των ανθρώπων^. «εκείνος υμάς διδάξει πάντα και υπομνήσει υμάς πάντα α είπον υμίν» (Ιωάν. 14, 26). Οι Απόστολοι, οι Πατέρες, οι κληρικοί, αλλά και κάθε άνθρωπος κατανοεί τα λόγια του Κυρίου δια της χάριτος του Παρακλήτου. Ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας γράφει πως, «η τέλεια μάθηση των εντολών του Χριστού, γίνεται στους πιστούς με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος».

Το μυστήριο της ενσαρκώσεως του Κυρίου, τον πλούτο των δωρεών του Χριστού, μόνο με την αποκάλυψη του Αγίου Πνεύματος μπορούμε να τα γνωρίσουμε. Ο Απόστολος Παύλος γονατιστός παρακαλούσε τον Θεό, ώστε με την χάρη του Πνεύματος, «κατοικήσαι τον Χριστόν δια της πίστεως εν ταις καρδίαις υμών» (Εφ. 3, 17).

Η βίωση του Χριστού μέσα στα Μυστήρια της Εκκλησίας μας, γίνεται με το Παράκλητο Πνεύμα. Η πατερική θεολογία μας διδάσκει, πως όπως συνδέεται στενά ο νους και ο λόγος του ανθρώπου, με αυτό τον τρόπο συνδέεται ο Υιός και Λόγος του Θεού και το Άγιον Πνεύμα. Ο ενυπόστατος Υιός και Λόγος του Θεού φανερώνεται με το Πνεύμα, και ο Λόγος του Θεού φανερώνει το Άγιον Πνεύμα. Είναι αχώριστα ενωμένα τα Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος μεταξύ τους. Ακόμη και το όνομα του Χριστού δεν μπορούμε να προφέρουμε «ει μη εν Πνεύματι Αγίω» (Α  Κορ. 12, 3), θα μας πει ο Απόστολος Παύλος.

Η αποστολή του Παρακλήτου από τον Χριστό, έκανε τις καρδιές των ανθρώπων να γεμίσουν με ειρήνη, χαρά, μακροθυμία, πραότητα (Γαλ. 5, 22). Κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, το Άγιον Πνεύμα γεμίζει με την δύναμή Του όλα τα όντα, ενώ είναι μεθεκτό μόνο από τους αξίους.

Την απουσία του Αγίου Πνεύματος από την σημερινή κοσμική πραγματικότητα, εύκολα την διαπιστώνουμε. Οι άνθρωποι, αντί να φέρουν τα σημάδια της χάριτος, εμφανίζουν τα σημάδια της φθοράς. Οι διάφοροι πόλεμοι και η βία, η αποξένωση από τον Θεό και η περιφρόνηση της πνευματικής ζωής, είναι αποδείξεις της εκδιώξεως του Αγίου Πνεύματος από την ζωή μας.

Ας παρακαλέσουμε τον Τριαδικό μας Θεό, να σκηνώσει μέσα μας, να μας καθαρίσει από κάθε κηλίδα αμαρτιών και να σώσει τις ψυχές μας.