Μικρό, αλλά ποιοτικό το κάστανο φέτος, στο Άνω Κεράσοβο Αγρινίου, με την μικρή παραγωγή, και το μέγεθος του καρπού να «χτυπούν» την τιμή των παραγωγών. Τι αναφέρει στην Εφημερίδα «Συνείδηση» ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου του Άνω Κερασόβου, Χρήστος Ζολώτας.
Αναλυτικά το δημοσίευμα:
Τα κάστανα πωλούνται «χρυσάφι» στα ράφια, ενώ οι παραγωγοί μετράνε ψίχουλα. Από εποχιακός καρπός του φθινοπώρου, το κάστανο έχει μετατραπεί φέτος σε προϊόν για… λίγους. Οι τιμές του στα ράφια θυμίζουν περισσότερο χοιρινό κρέας, παρά καρπό του δάσους, αποτυπώνοντας με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο την ακρίβεια που «σαρώνει» την ελληνική αγορά.
Την ίδια στιγμή στην περιοχή του Δήμου Αγρινίου, στον Αράκυνθο, υπάρχει το Άνω Κεράσοβο, το οποίο είναι γνωστό για την παραγωγή κάστανου, αλλά και για την ποιότητα του προϊόντος! Βέβαια, φέτος δεν ήταν από τις καλύτερες χρονιές, διότι το μέγεθος του κάστανου ήταν μικρό, αλλά και η ποσότητά του περιορισμένη, αν και η ποιότητά του παρέμεινε υψηλή, ως είθισται!
Ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου του Άνω Κερασόβου, Χρήστος Ζολώτας, μίλησε στην Εφημερίδα «Συνείδηση» για τη φετινή παραγωγή, τις τιμές, τα προβλήματα της παραγωγής του κάστανου, αλλά και τα υψηλά κόστη της παραγωγής που μαζί με τη φορολογία γονατίζουν τους παραγωγούς.
Ο κ. Ζολώτας ανέφερε συγκεκριμένα: «Η χρονιά φέτος χαρακτηρίστηκε από την πολύ καλή ποιότητα των κάστανων, τα οποία όμως δεν είχαν μέγεθος και δεν υπήρχε και μεγάλη ποσότητα στην παραγωγή τους. Συνεπώς, η τιμή του προϊόντος, λόγω του μεγέθους, υποβαθμίστηκε. Η ποσότητα επίσης, που δεν ήταν όπως άλλες χρονιές, δεν βοήθησε για να εξάγουμε το προϊόν, αν και φέτος μας προσέγγισε και ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Λάρισας για να προμηθεύσουμε με κάστανα Βαλκανικές αγορές. Βέβαια, η ζήτηση υπήρχε, όπως εξάλλου κάθε χρονιά μέχρι και σήμερα, λόγω της καλής ποιότητας του κάστανου που παράγουμε.
Συγκεκριμένα, φέτος η τιμή του κάστανου ξεκινούσε από τα 50 λεπτά που ήταν η χαμηλή ποιότητα και έφτασε τα 3 ευρώ και 30 λεπτά στην καλύτερη ποιότητα, ίσως και τα 3 ευρώ και 50 λεπτά, αλλά η φετινή παραγωγή ήταν μικρή σε ποσότητα και δεν μας βοήθησε καθόλου.
Η τιμή των κάστανων στο ράφι είναι άλλο ζήτημα, στο οποίο δεν μπορούμε να παρέμβουμε. Φέτος, είδα κάστανα σε σουπερ μάρκετ της Θεσσαλονίκης με κόστος 6 ευρώ και 99 λεπτά, αλλά έχουμε ενημερωθεί και για πολύ υψηλότερες τιμές, δηλαδή για 11 ευρώ, και γι’ αυτό επισημαίνουμε ο καταναλωτής πρέπει να προσέχει πόσο αγοράζει.
Στην περιοχή του Άνω Κερασόβου βγάζουμε από 500 έως και 700 τόνους κάστανου, όταν είναι καλή η χρονιά ως προς την παραγωγή, ενώ φέτος που δεν ήταν καθόλου καλή η παραγωγή δεν ξεπέρασε τους 100 τόνους.
Στο Άνω Κεράσοβο υπάρχουν 4 χιλιάδες στρέμματα με κάστανα, εκ των οποίων τα καλλιεργήσιμα είναι μεταξύ 2.800 και 3.000 στεμμάτων.
Το κόστος παραγωγής είναι πολύ μεγάλο στα κάστανα, όπως και το κόστος μεταφοράς και συντήρησης. Το «κομμάτι» της παραγωγής επηρεάζει εμάς τους παραγωγούς και το «κομμάτι» της μεταφοράς και της συντήρησης τον έμπορο. Ωστόσο η φορολογία του Κράτους μας τσακίζει και εκτινάσσει τα δεδομένα μας, με αποτέλεσμα να υπάρχουν χρονιές που να μην μένει μεροκάματο. Η Πολιτεία το λογικό είναι να δίνει κίνητρα για να ασχοληθεί κάποιος με την παραγωγή, είτε με το να παράγει κάστανα, είτε άλλο προϊόν, και όχι να παίρνει και ό,τι μένει από τον κόπο μας.
Η παραγωγή του κάστανου είναι πολύ δύσκολη πολύ. Το κόστος της παραγωγής είναι υψηλό και η συντήρηση του κάστανου είναι δύσκολη υπόθεση και αυτό επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τη διαδικασία και το κόστος. Θέλει ειδικό ψυγείο, θέλει ειδικά μηχανήματα για τον καθαρισμό, θέλει μεγάλο κόστος για τα κλαδέματα και τα ραντίσματα, γιατί οι καστανιές κατά κανόνα είναι σε δυσπρόσιτα σημεία. Συνεπώς, για το κάθε τι αυξάνεται η τιμή του. Η ακρίβεια στα καύσιμα, στα λιπάσματα, στα φάρμακα, στα μεροκάματα αυξάνει το κόστος και αυτό μας επιβαρύνει πολύ.
Ένα άλλο θέμα που αντιμετωπίζουμε είναι η έλλειψη εργατών. Δεν έχουμε χέρια, ενώ αν βρεθούν εργάτες τα μεροκάματα είναι πολύ υψηλά, φτάνουν τα 50 ευρώ. Πληρώνουμε επίσης τη μετακίνηση τους, το φαγητό των εργατών, το εργόσημο και έτσι μειώνεται το κέρδος μας κατά πολύ.
Το θετικό είναι ότι έχουμε αποδοχή από τον κόσμο. Ο κόσμος δηλαδή φαίνεται ότι αγαπά το κάστανο και του αρέσει σαν προϊόν και αυτό μας ικανοποιεί και έχουμε ακόμη ένα κίνητρο για να παράγουμε κάστανο, το οποίο να τονίσουμε ότι βγαίνει πρώτο στην αγορά.
Ένα άλλο στοιχείο που για μας αποτελεί κίνητρο είναι ότι υπάρχουν νέα άτομα στο Άνω Κεράσοβο, που ασχολούνται με την παραγωγή κάστανου. Η δουλειά είναι οικογενειακή, δηλαδή ολόκληρες οικογένειες ασχολούνται με το προϊόν αυτό.
Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε τελευταία σχετίζεται με τη σφήκα της καστανιάς, την οποία όμως καταφέραμε και καταπολεμήσαμε. Είχε παρουσιαστεί επίσης και ένας μύκητας πριν δύο με τρία χρόνια, όπου επηρέαζε εσωτερικά το κάστανο, αν και εξωτερικά έδειχνε άριστο. Καταφέραμε να τον καταπολεμήσουμε, αλλά όλα αυτά κοστίζουν, διότι τα φάρμακα είναι ειδικά και δεν είναι άμεσα διαθέσιμα στο ράφι, κάτι που σημαίνει ότι αυτές οι ασθένειες μας ροκανίζουν το εισόδημα περεταίρω.
Γι’ αυτό θεωρούμε ότι ο παραγωγός, ο παραγωγός κάστανου και ο εκάστοτε παραγωγός, χρειάζεται την ουσιαστική στήριξη του Κράτους. Τα λειτουργικά έξοδα σε όλες τις καλλιέργειες, πόσο μάλλον στο κάστανο, είναι πάρα πολύ μεγάλα, δυσβάστακτα. Δεν μπορεί να υπάρξει εξέλιξη με την δυσβάστακτη φορολογία που έχουμε. Δεν αντέχουμε τα υψηλά κόστη και την υψηλή φορολογία και γι’ αυτό πρέπει να υπάρξει μέριμνα για να μπορέσει ο καλλιεργητής, είτε κάστανου είτε άλλου προϊόντος, να δουλέψει και να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του χωρίς να ζημιώνεται συνέχεια. Αν υπάρξει στήριξη από την Πολιτεία θα ασχοληθούν με την παραγωγή και νέες γενιές, οι οποίες είναι το μέλλον μας, γιατί αν δεν υπάρξει μέλλον δεν πάμε πουθενά».
Εφημερίδα «Συνείδηση»
sinidisi.gr
