Γονείς μαθητών του Ειδικού Δημοτικού και Νηπιαγωγείου της Ναυπάκτου ζητούν την συνδρομή του Δήμου για την βελτίωση των υποδομών, αλλά βρίσκουν «τοίχο αδιαφορίας», όπως καταγγέλλουν.

Απέστειλαν μάλιστα υπόμνημα στην αρμόδια Υπουργό αναφέροντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους. «Δεν πάει άλλο» λένε οι γονείς που έχουν εντοπίσει σωρεία παραλείψεων, λαθών και κακοτεχνιών.

Σχετικό δημοσίευμα του lepantortv.gr αναφέρει:

Αντίθετοι με την μεταστέγαση του ΚΔΑΠ ΑμεΑ του Δήμου Ναυπακτίας

Στο προσκήνιο φέρνει σήμερα η Εφημερίδα “Ναυπακτία» την κατάσταση που επικρατεί στο ειδικό Δημοτικό σχολείο και Νηπιαγωγείο της Ναυπάκτου στην περιοχή του Λυγιά. Να θυμίσουμε για όσους ξεχνούν εύκολα, ότι το σχολείο παραδόθηκε προς χρήση μόλις πέρυσι, αλλά παρόλα αυτά, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί έχουν επισημάνει σωρεία παραλείψεων, λαθών και κακοτεχνιών που θέτουν σε κίνδυνο τα παιδιά που περνούν πολλές ώρες από την ζωή τους σε ένα χώρο που θα έπρεπε να είναι φιλόξενος και εύχρηστος για όλους, αλλά τελικά αποδεικνύεται ότι ακόμη και στα ειδικά σχολεία, η πρόσβαση, η μετακίνηση και η μάθηση είναι προβληματική.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Εδώ και αρκετό καιρό ο σύλλογος γονέων του ειδικού δημοτικού και νηπιαγωγείου Ναυπάκτου, έχουν ζητήσει από τον Δήμο Ναυπακτίας να προβεί σε ενέργειες που θα άλλαζαν την καθημερινότητα των μαθητών. Ωστόσο παρά τις διαβεβαιώσεις που υπήρχαν κατά καιρούς και ειδικά όταν τα προβλήματα οξύνονταν, παρέμεναν υποσχέσεις δίχως υλοποίηση.

«Θερμοκήπιο» η οροφή του Ειδικού Σχολείου

Το πρώτο πρόβλημα που εντοπίζουν οι γονείς είναι η ακατάλληλη σκεπή του ειδικού σχολείου, η οποία μετατρέπει τον χώρο σε … θερμοκήπιο λόγω των υλικών που δεν καταφέρνουν να συγκρατήσουν τις υψηλές θερμοκρασίες. Μάλιστα τον Ιούλιο του 2024 με απόφαση του Δήμου,  το Ειδικό Σχολείο Ναυπάκτου παρέμεινε για δύο ημέρες κλειστό λόγω του επικείμενου καύσωνα» με την απόφαση να κάνει λόγο για λήψη προληπτικών μέτρων ενάντια στον επικείμενο καύσωνα για τον Ιούνιο του 2024.

« Στην πραγματικότητα όμως το σχολείο μας παρέμεινε κλειστό όχι εξαιτίας των καιρικών συνθηκών αλλά εξαιτίας της έλλειψης τότε κλιματιστικών αλλά και αυτής της κατασκευής που αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για την ασφάλεια των μαθητών μας καθώς και του προσωπικού και των εκπαιδευτικών του σχολείου μας. Η εταιρία που κατασκεύασε το σχολείο (αρμόδιος μηχανικός), για το κεντρικό σημείο της εισόδου, επέλεξε ως υλικό της οροφής κάποιο είδος πολυκαρβουνικό, το οποίο συσσωρεύει και αποθηκεύει την ηλιακή ενέργεια στο σημείο αυτό. Ως αποτέλεσμα αυτής της επιλογής κατασκευής, τους ζεστούς μήνες και ιδιαίτερα τους μήνες Απρίλιο – Μάιο και Ιούνιο δεν μπορεί κανείς να σταθεί στο σημείο αυτό για παραπάνω από λίγα λεπτά. Εξαιτίας της αφόρητης ζέστης που αναπτύσσεται εντός του χώρου αυτού, υπάρχει αρχικά ο κίνδυνος της ηλίασης, η πρόκληση δυσφορίας κατά την αναπνοή έως και η πρόκληση κάποιου εγκαύματος », λένε στο υπόμνημά τους προς την υπουργό Παιδείας, οι γονείς.

Γίνεται μνεία ότι πέρυσι για αυτό τον λόγο το Ειδικό Σχολείο Ναυπάκτου ήταν το μοναδικό σχολείο της Ναυπάκτου το οποίο δεν έκανε γιορτή για την τελετή λήξης των μαθημάτων. Επιπλέον γονείς του σχολείου διαμαρτύρονται ήδη από την περσινή χρονιά ότι τα παιδιά τους, επέστρεφαν στις οικίες τους με κατακόκκινο το πρόσωπό τους, ενώ σχεδόν αρκετοί είναι οι γονείς εκείνοι οι οποίοι στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο βάζοντας στο πρόσωπο τους κρέμες και το σώμα τους αντηλιακή προστασία.

Διάλλειμα σε λίγα μόλις τετραγωνικά

Οι εκπαιδευτικοί και το προσωπικό του Σχολείου, γνωρίζουν για το πρόβλημα αυτό και για να προφυλάξουν τα παιδιά, καθώς ούτε ο εξωτερικός χώρος είναι κατάλληλα διαμορφωμένος για να παρέχει σκίαση για την προφύλαξη τους από τον ήλιο, αναγκάζονται να τα βγάζουν διάλειμμα σε πλαϊνό χώρο του κτιρίου. Ο χώρος αυτός είναι πάρα πολύ μικρός, μόλις λίγα τετραγωνικά. Επίσης προς το τέλος της σχολικής χρονιάς αναγκάζονται να κρατήσουν τους μαθητές εντός των αιθουσών όπου υπάρχει κλιματισμός ενώ να σημειωθεί ότι υ κλιματιστικά τοποθετήθηκαν φέτος στο σχολείο μετά από ένα χρόνο λειτουργίας, για την ασφάλειά τους από την ζέστη. Για τους μαθητές όμως ο περιορισμός τους σε λίγα τετραγωνικά ή η αλλαγή στο πρόγραμμά τους και η παραμονή τους εντός των αιθουσών, φαντάζει ως η χειρότερη τιμωρία με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Οποιαδήποτε διατάραξη της ομαλής καθημερινότητάς τους, συμβάλει αρνητικά τόσο στην επίδοσή τους κατά την διάρκεια του σχολείου όσο και στην εν γένει συμπεριφορά τους κατά την υπόλοιπη τους ημέρα, καθότι πολλοί από τους γονείς μας έχουν αναφέρει ότι τα παιδιά επιστρέφουν στην οικία τους εκνευρισμένα.

«Ποτιστικό» τον χειμώνα

Οι γονείς αναφέρουν επίσης ότι η κακοτεχνία είναι τέτοια που εκτός της επιλογής του υλικού υπάρχει και κακοτεχνία στον τρόπο κατασκευής του σκεπάστρου καθώς την διάρκεια του χειμώνα έχει παρατηρηθεί από το σημείο αυτό να στάζει νερό της βροχής εντός του χώρου του σχολείου.  Αρμόδια Υπηρεσία του Δήμου πρέπει να δώσει άμεσα λύση σε αυτό το σοβαρό πρόβλημα. Με μία επίσκεψη στο χώρο, δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός ώστε να αντιληφθεί  το πρόβλημα. Σημειωτέο δε είναι ότι κατά τον μήνα Ιούνιο ο παραπάνω χώρος μετατρέπεται σε «φούρνο».

Προαύλιο από άσφαλτο

Θα περίμενε κανείς ότι θα έχει αλλάξει η φιλοσοφία γύρω από την κατάσταση των προαυλίων στα σχολεία και πιο πολύ στα ειδικά σχολεία. Ωστόσο η πραγματικότητα δείχνει πως είμαστε καλοί στην άσφαλτο και στο τσιμέντο. Ο χώρος αυτός που χρησιμοποιείται για το διάλειμμα των παιδιών στο ειδικό σχολείο του Λυγιά, είναι κατασκευασμένος εξ’ ολοκλήρου με άσφαλτο, με αποτέλεσμα σε περίπτωση πτώσης, ο κίνδυνος τυχόν σοβαρού τραυματισμού να αυξάνεται. Επίσης τα μοναδικά δύο (2) σκέπαστρα που υπάρχουν στο χώρο, είναι απλώς διακοσμητικά καθότι δεν παρέχουν καμία σκίαση για την προστασία από τον ήλιο και την ζέστη.

«Δεν μπορούμε να καταλάβουμε για ποιο λόγο δημιουργήθηκε αυτός ο χώρος κατ’ αυτόν τον τρόπο και που θα εξυπηρετούσε. Αν έγινε ώστε οι μαθητές να παραδίδονται στην πόρτα του σχολείου και όχι του προαυλίου, πιθανότατα κάποιος είχε στο μυαλό του ότι κατασκευάζει οτιδήποτε άλλο εκτός από Ειδικό Σχολείο θέλοντας κατ’ αυτό τον τρόπο να αναφέρουμε ότι Πανελλαδικά κανένα σχολείο δεν επιτρέπει την είσοδο των οχημάτων των γονέων ή των σχολικών ή άλλων οχημάτων να εισέρχονται εντός της σχολικής εγκατάστασης προφανώς για την αποφυγή τροχαίου ατυχήματος », σημειώνουν οι γονείς και έχουν απόλυτο δίκιο. Μάλιστα δεν παραλείπουν να συγκρίνουν την εικόνα του προαυλίου από το ειδικό σχολείο της Ναυπάκτου με αυτή των προαυλίων από ειδικά σχολεία άλλων περιοχών.  Σε εκείνες τις περιπτώσεις όμως  με πρωτοβουλία των Δήμων σε συνεργασία και με το εκάστοτε σχολείο, τοποθετήθηκε ειδικός τάπητας για να προλαμβάνουν σοβαρούς τραυματισμούς και ατυχήματα έχοντας καλύψει όλο το προαύλιο. Στην περίπτωση της Ναυπάκτου, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο ούτε ως σκέψη.

Εκτεθειμένα τα παιδιά στις καιρικές συνθήκες

Οι γονείς του ειδικού Δημοτικού και Νηπιαγωγείου στο υπόμνημά τους, αναφέρονται σε ένα ακόμη πρόβλημα που έχουν εντοπίσει και το οποίο ωστόσο ακόμη και σήμερα παραμένει άλυτο. Η είσοδος στον χώρο του σχολείου γίνεται κάτω  από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες.

Οι μαθητές όπως αναφέραμε   πιο πάνω παραλαμβάνονται και παραδίδονται στην εξώπορτα του σχολικού κτιρίου.    Κάποιοι από τους μαθητές όμως αντιμετωπίζουν και κινητικά προβλήματα, συνεπώς καλούνται να διασχίζουν συνοδεία του εκάστοτε βοηθητικού προσωπικού όλο το προαύλιο του σχολείου μια απόσταση περίπου 50 μέτρα μέχρι και την είσοδο στο σχολείο, κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες (ήλιο, βροχή, χαλάζι κλπ). Συνεπώς μπορεί να αντιληφθεί κάποιος ότι ένας μαθητής είτε σε αναπηρικό αμαξίδιο, είτε με πρόβλημα στην κίνηση είτε ακόμη και χωρίς κανένα πρόβλημα, ιδιαίτερα με βροχή κατά τον χειμώνα διανύοντας αυτή την απόσταση, ακόμη και με την χρήση ομπρέλας, μέχρι να φτάσει στην είσοδο του σχολείου γίνεται μούσκεμα.

Επιπλέον πολύ πιθανό εάν τρέξει για να αποφύγει την βροχή υπάρχει ο κίνδυνος της πτώσης στην άσφαλτο όπως προαναφέραμε. Επίσης μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι από την εξωτερική κεντρική είσοδο στον χώρο του σχολείου έως και την ειδική διαμορφωμένη ράμπα στην κεντρική είσοδο στο σχολείο δεν υπάρχει πουθενά κάποια τέντα η υπόστεγο που να διευκολύνει την κατάσταση. « Θα έπρεπε συνεκτιμώντας όλα τα παραπάνω να είχε γίνει καλύτερη μελέτη και η είσοδος των μαθητών στο σχολείο να γίνεται άμεσα από το πλάι. Θα έπρεπε με κατάλληλη μελέτη από την αρμόδια Υπηρεσία του Δήμου να υπάρχει πρόβλεψη έτσι ώστε τα μεταφορικά μέσα που φέρνουν τους μαθητές να έχουν μια πρόσβαση σε κάποια εσοχή ή σκέπαστρο », τονίζουν οι γονείς.

Τα αναξιοποίητα παρτέρια με πράσινο.

 Ένα ακόμη θέμα που ταλανίζει τους γονείς και το οποίο έχουν επισημάνει πολλές φορές στο Δήμο Ναυπακτίας, χωρίς ωστόσο να πάρουν κάποια απάντηση, είναι αυτό της αξιοποίησης των χώρων πρασίνου. Πρόκειται για παρτέρια τα οποία δεν έχουν καμία φροντίδα από τις υπηρεσίες του Δήμου, ενώ θα πρέπει με μελέτη της αρμόδιας Υπηρεσίας του Δήμου να πλαισιωθούν και να τοποθετηθούν εντός φράκτη με ελεγχόμενη πρόσβαση για τις δραστηριότητες των μαθητών. Γίνεται μνεία ότι ο αυτισμός συνοδεύεται με αισθητηριακά ή άλλα προβλήματα τα οποία καλούνται πολλοί από τους μαθητές μας να αντιμετωπίσουν. Συνεπώς το «αθώο διάλειμμα» στον αύλειο χώρο μπορεί να εγκυμονεί κινδύνους για τους μαθητές μας καθότι οποιοσδήποτε από αυτούς, ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να μεταβεί στα παρτέρια αυτά και να βάλει πράγματα στο στόμα του (πέτρες, χορτάρια, αγκάθια κλπ) με κίνδυνο την υγεία του και την ζωή του (αλλεργικό σοκ, πνιγμός κλπ).

Με σχετική μελέτη της αρμόδιας υπηρεσίας του Δήμου σε συνεννόηση και με τον Διευθυντή του Σχολείου και το εκπαιδευτικό προσωπικό, οι χώροι αυτοί μπορούν με μία απλή περίφραξη με ελεγχόμενη είσοδο, να μετατραπούν σε ιδανικούς χώρους για την αισθητηριακή ολοκλήρωση των μαθητών μας.

«Η αισθητηριακή ολοκλήρωση είναι  ιδιαίτερα σημαντική για την εκπαίδευσή τους. Είναι διαδικασία με την οποία ο εγκέφαλος οργανώνει και ερμηνεύει τις αισθητηριακές πληροφορίες που λαμβάνει από το περιβάλλον και το σώμα επιτρέποντας στον οργανισμό να λειτουργεί αποτελεσματικά. Περιλαμβάνει λοιπόν την επεξεργασία ερεθισμάτων όπως η ακοή η όραση η αφή η γεύση η όσφρηση η ισορροπία και η αίσθηση του σώματος. Όλα αυτά μπορεί ο μαθητής μας να τα βρει σε ένα ειδικά διαμορφωμένο παρτέρι με άμμο για παιχνίδια και κατασκευές, σε ένα παρτέρι με φυτά ή με καλλωπιστικά δέντρα, να μαθαίνει π.χ. τα αναγνωρίζει φρούτα και τους καρπούς ανά εποχή κλπ και η είσοδος στον χώρο να γίνεται ανάλογα με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα παρουσία και του εκάστοτε εκπαιδευτικού ή αντίστοιχης ειδικότητας », σημειώνουν οι γονείς.

Απουσία παιδικής χαράς.

 Θα περίμενε κανείς στο ειδικό σχολείο να υπάρχει ένας χώρος που να παίζουν οι μαθητές περνώντας ευχάριστα τα διαλλείματά τους. Κάτι τέτοιο δεν γίνεται αφού αυτός ο χώρος δεν υπάρχει. Το ιδανικό θα ήταν η τοποθέτηση στον χώρο τους σχολείου έπειτα από μελέτη της αρμόδιας Υπηρεσίας του Δήμου παιδικής χαράς για τις ανάγκες των παιδιών του σχολείου μας. Όπως λένε οι ίδιοι οι γονείς, μετά από έρευνα που έκαναν οι ίδιοι σε άλλα ειδικά σχολεία της χώρας, μία απλή παιδική χαρά θα καλύψει αρκετές εάν όχι πολλές από τις βασικές ανάγκες από την ημερήσια δραστηριότητα των μαθητών. Τα περισσότερα ειδικά σχολεία ανά την Ελλάδα σε συνεργασία με τον εκάστοτε Δήμο θα δούμε ότι έχουν αντιληφθεί την αναγκαιότητα αυτή και αρκεί απλά να ανατρέξουμε στο διαδίκτυο και να παρακολουθήσουμε πολλές δημοσιεύσεις που να αναφέρονται στην κατασκευή παιδικής χαράς σε ειδικό σχολείο. Σύμφωνα με μελέτες ειδικών για τον αυτισμό και για τα άτομα με ιδιαιτερότητες, η παιδική χαρά δεν αποτελεί μόνο παιχνίδι και διασκέδαση, αμβλύνει την κοινωνικοποίηση των παιδιών, ωθεί τα παιδιά στην ανάπτυξη και την εξάσκηση δεξιοτήτων, βελτιώνοντας την επικοινωνία τους.

Απουσία προστατευτικών κιγκλιδωμάτων

 Παρόλο που στο σχολείο υπάρχουν μεγάλες επιφάνειες με τζαμαρίες, εν τούτοις δεν μερίμνησε κανείς να τοποθετήσει κιγκλιδώματα. Έχουν υπάρξει περιπτώσεις όπου μαθητές στο παρελθόν έχουν σπάσει κάποιο τζάμι ή τζαμαρία ευτυχώς μέχρι στιγμής χωρίς κάποιον τραυματισμό από καθαρή τύχη. Κρίνεται άμεση και επιτακτική η ανάγκη της κάλυψης αυτών των επιφανειών με ότι υλικό και μέσο κρίνεται απαραίτητο από την αρμόδια Υπηρεσία του Δήμου για την αποφυγή ενδεχόμενου σοβαρού ατυχήματος.

Έλλειψη απινιδωτή

«Είμαστε θεωρητικά το μοναδικό σχολείο στην ευρύτερη περιοχή με την ύπαρξη μαθητή με προβλήματα καρδιάς και ενώ υπάρχει σχολικός νοσηλευτής δεν έχουμε απινιδωτή», λένε οι γονείς των μαθητών του ειδικού σχολείου. Η ιστορία καταδεικνύει ότι η ύπαρξη απινιδωτή έχει αποβεί σωτήρια σε κρίσιμες συνθήκες, ενώ το κέντρο υγείας Ναυπάκτου μπορεί να είναι πλησίον του σχολείου όμως η μεταφορά ενός μαθητή σε περίπτωση κινδύνου έχει να κάνει με την διαθεσιμότητα ασθενοφόρου, που πολλές φορές δεν υπάρχει. Το πλησιέστερο νοσοκομείο απέχει τουλάχιστον 20 λεπτά από το σχολείο, χρονικό διάστημα το οποίο ανάλογα με την διαθεσιμότητα του ασθενοφόρου ή εξαιτίας της κίνησης  πολλαπλασιάζεται. «Βλέπουμε καθημερινά ειδικά σχολεία σε μεγάλους αστικούς ιστούς όπως η Αθήνα, τα οποία βρίσκονται μόλις μία ανάσα από μεγάλα Νοσοκομεία, να εξοπλίζονται με αυτό το χρησιμότατο μέσο το οποίο θα συμβάλει τόσο στην ασφάλεια των μαθητών μας όσο και του εκπαιδευτικού προσωπικού του σχολείου μας αλλά και των διπλανών σχολείων», λένε οι ίδιοι που βλέπουν την τοποθέτηση απινιδωτή σε διάφορα σημεία της πόλης, αλλά όχι εκεί που πρέπει.

Απουσία Σχολικού τροχονόμου σε έναν επικίνδυνο δρόμο

Τα προβλήματα δεν σταματούν εδώ καθώς ο σύλλογος γονέων του ειδικού σχολείου, φέρει στην επιφάνεια και ένα άλλο πρόβλημα που παρατηρείται. Ο δρόμος έμπροσθεν του σχολείου είναι διπλής κυκλοφορίας και εξυπηρετεί εκτός του Ειδικού Δημοτικού και Νηπιαγωγείου, το 3ο Γυμνάσιο, το 6ο Δημοτικό και φυσικά τους κατοίκους της περιοχής. Συνεπώς με λίγα λόγια η παράδοση και ιδιαίτερα η παραλαβή των μαθητών αποτελεί ένα καθημερινό μαρτύριο. Ακόμη και η ολιγόλεπτη στάση δημιουργεί κυκλοφοριακό κομφούζιο και στα δύο ρεύματα. Οι σχολικοί τροχονόμοι του 6ου δημοτικού αδυνατούν να παρέχουν ουσιαστική λύση καθότι οι οδηγοί – γονείς σταθμεύουν για να παραλάβουν τα παιδιά τους ακόμα και ολιγόλεπτα έμπροσθεν της εισόδου του 6ου δημοτικού με αποτέλεσμα το λεωφορείο του σχολείου μας καθώς και τα ταξί αλλά και οι γονείς των παιδιών που φοιτούν στο Ειδικό Σχολείο να παραλαμβάνουν τα παιδιά τους τελευταίοι.

«Εξαιτίας του γεγονότος αυτού αλλά και της προσωρινής στάθμευσης των οχημάτων αριστερά και δεξιά του οδοστρώματος, τόσο τα ταξί που παραλαμβάνουν τους μαθητές μας όσο και το λεωφορείο καλούνται να σταθμεύσουν σε μακρινή απόσταση από την είσοδο του σχολείου μας. Σε όλο αυτό το κομφούζιο προστίθεται και η αποχώρηση μαθητών των άλλων σχολείων με τα πόδια προς κάθε κατεύθυνση με αποτέλεσμα για την ασφάλεια των παιδιών του σχολείου μας το βοηθητικό προσωπικό να μεταφέρει συνοδεία και κρατώντας από το χέρι τα παιδιά μας καθ’ όλη αυτή την απόσταση με κίνδυνο ανά πάσα ώρα και στιγμή κάποιος από τους μαθητές μας να διαφύγει της προσοχής και να προκληθεί σοβαρότατο ατύχημα », σημειώνουν οι γονείς που όπως λένε έχουν εδώ και πολύ καιρό επισημάνει το πρόβλημα, αλλά δεν ίδρωσε το αυτί κανενός.

Ζητούν μονοδρόμηση πριν γίνει κάποιο ατύχημα

Εξαιτίας των παραπάνω οι γονείς των μαθητών που τους παραλαμβάνουν με το ιδιωτικό τους όχημα καθώς και τα συμβεβλημένα οχήματα μεταφοράς προκειμένου να παραλάβουν με ασφάλεια τα παιδιά μπαίνουν κυριολεκτικά μέχρι την εξώπορτα του σχολείου. Είναι ζήτημα χρόνου κάποιος από τους γονείς όλων των παραπάνω σχολείων ή άλλος οδηγός να κάνει όπισθεν, αναστροφή ή να αφαιρεθεί και να προκληθεί σοβαρό εάν όχι θανατηφόρο ατύχημα. Η αρμόδια Υπηρεσία του Δήμου και ο Δήμος Ναυπακτίας έχει ενημερωθεί και από το 6ο Δημοτικό σχολείο και από το εκπαιδευτικό προσωπικό του Ειδικού Σχολείου για το σοβαρό πρόβλημα που υπάρχει. Για να αντιληφθεί κάποιος το μέγεθος του προβλήματος, αρκεί να αναλογιστεί ότι τα μεσημέρια κατά την παραλαβή των μαθητών,  υπάρχουν 40 με 50  αυτοκίνητα στον παραπάνω δρόμο, (ο δρόμος σε πολλά σημεία όταν 2 οχήματα διασταυρώνονται είναι τόσο στενός ώστε τα οχήματα αυτά πλησιάζουν καθρέπτη με καθρέπτη τα οποία  προβαίνουν σε ολιγόλεπτη στάση ή σταθμεύουν εντελώς εκατέρωθεν του οδοστρώματος, επομένως τέσσερα αυτοκίνητα στην σειρά, οι δύο (2) σχολικοί τροχονόμοι με την σειρά τους να κλείνουν το ρεύμα εκατέρωθεν και οι υπόλοιποι γονείς, το λεωφορείο, τα ταξί και τα άλλα οχήματα των κατοίκων της περιοχής που διέρχονται από και προς το σημείο αυτό να παραμένουν έως και 10 λεπτά ακινητοποιημένα. Κυριολεκτικά ένα μπάχαλο που μπορεί να αποβεί μοιραίο.

Πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψιν η μονοδρόμηση του συγκεκριμένου δρόμου για λόγους ασφαλείας. Επίσης θα μπορούσαν να τοποθετηθούν μπαριέρες για την αποφυγή σταθμεύσεων. « Το να προσληφθούν σχολικοί τροχονόμοι και για το Ειδικό Σχολείο και η ταυτόχρονη ύπαρξη τεσσάρων σχολικών τροχονόμων να σταματούν τα οχήματα θα εντείνει το πρόβλημα παρά θα το επιλύσει », τονίζουν οι γονείς που όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, είναι αυτοί που βιώνουν μια σκληρή πραγματικότητα κάθε μέρα.

Το σχολείο απέχει από τον κεντρικό ιστό της πόλης.

« Ευχαριστούμε το Κράτος και τον Δήμο  που έφτιαξαν ένα σχολείο για τις ανάγκες των παιδιών μας προφυλάσσοντας μας από το αχαρακτήριστο ισόγειο πολυκατοικίας, που πριν μερικά έτη καλούμασταν να ονομάζουμε σχολείο. Όμως στην προσπάθειά τους να φτιάξουν αυτόν τον χώρο λησμόνησαν άλλους σοβαρούς παράγοντες τους οποίους ακόμα και το προηγούμενο άθλιο κτίριο είχε. Βρισκόταν εντός της κοινότητας Λυγιά – Νεοκάστρου, δίπλα σε ένα κατάστημα με ψιλικά, υπήρχε μία παιδική χαρά και μία πλατεία στα 30 μέτρα που κάλυπτε κάπως τις ανάγκες των μαθητών. Η νέα διεύθυνση του σχολείου απέχει αρκετά χιλιόμετρα από τον κεντρικό ιστό της πόλεως. Η εκπαίδευση των παιδιών μας βασίζεται και στον βιωματισμό της καθημερινότητας συνεπώς για να μην πλατειάζουμε εφόσον το σχολείο βρίσκεται μακριά από το κέντρο της πόλης τα παιδιά είναι αποκομμένα από το πολιτισμικό κέντρο αυτής, με αποτέλεσμα οι δράσεις του σχολείου μας (επίσκεψη σε S/M, επίσκεψη σε φούρνο, επίσκεψη σε ιατρείο κλπ) να είναι πολύ λιγότερες έναντι άλλων ειδικών σχολείων ανά την επικράτεια ανά μήνα », λέει ο σύλλογος των γονέων.  Ο Δήμος μπορεί και έχει την υποχρέωση να συμβάλει παρέχοντας οποιαδήποτε συνδρομή σε συνεννόηση με το εκπαιδευτικό προσωπικό (π.χ. όχημα με οδηγό για την μεταφορά τους ώστε να προβαίνουν σε επιπλέον δράσεις). Ας μην ξεχνάμε ότι σκοπός του Δήμου μέσω της εκπαίδευσης των μαθητών είναι να γίνουν όσο το δυνατό ανεξάρτητα και ισότιμα μέλη της τοπικής μας κοινωνίας την οποία πρέπει να γνωρίσουν και να συνηθίσουν από μικροί. Κάτι τέτοιο στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν υφίσταται.

Σχολικές αίθουσες με ελλείψεις

Το σχολείο παραδόθηκε όπως γράψαμε, τον Ιανουάριο του 2024 και κλήθηκε να εξοπλιστεί με τα ήδη υπάρχοντα υλικά του προηγούμενου σχολείου. Συνεπώς υλικό τριών και τεσσάρων αιθουσών κάποιων ετών τοποθετήθηκαν σε περισσότερες αίθουσες για την έναρξη των μαθημάτων. Ωστόσο αυτός ο εξοπλισμός είναι λίγος και οι αίθουσες άδειες. Το σχολείο εσωτερικά κατασκευάσθηκε έτσι ώστε οι αίθουσες να μπορούν να φιλοξενήσουν μικρό αριθμό παιδιών (3 έως 5 το πολύ παιδιά ανά αίθουσα), βάση και τα όσα ορίζει το Υπουργείο Παιδείας και το ΚΕΔΑΣΥ για τα εξατομικευμένα προγράμματα των μαθητών και ώστε να συμβάλει στην καλύτερη συγκέντρωσή τους. Ακόμη όμως και αυτές οι μικρές αίθουσες υπολείπονται από εξοπλισμό. Με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, ο Σύλλογος γονέων έδωσε στην εκπαιδευτική κοινότητα καταστάσεις προκειμένου συμπληρωθούν από αυτούς σχετικά με το υλικό που θα έπρεπε να έχει η κάθε αίθουσα ώστε να είναι λειτουργική. Ο υλικοτεχνικός αυτός εξοπλισμός ανερχόταν στις 6.000 με 7.000 ευρώ, υλικό που κάθε χρονιά πρέπει να ανανεώνεται. Εδώ χρειάζεται να γίνει μνεία ότι ο Σύλλογος γονέων του Ειδικού Σχολείο, οι γονείς και φίλοι του Συλλόγου, βοήθησαν να παρέχουν όλα τα υλικά τα οποία περιγράφονται αναλυτικά στο έγγραφο του Τμήματος Παιδείας του Δήμου Ναυπακτίας και τοποθετήθηκαν στον χώρο του σχολείου. Επίσης να σημειωθεί ότι πολλά από τα υλικά του σχολείου τα οποία δόθηκαν κατά το παρελθόν (παιχνίδια, ποδήλατα,  κλπ) καθώς και αυτά που δίδονται ακόμη και τώρα (καθαριστικά χαρτικά κλπ) τα οποία δεν γνωρίζει ο Δήμος Ναυπακτίας προσφέρονται καθημερινά από τους ίδιους τους γονείς.

«Το σχολείο μας, τυπικά διαθέτει χώρο για αίθουσα αισθητηριακής ολοκλήρωσης και αίθουσα γυμναστικής. Η τελευταία λειτουργεί και ως αίθουσα εκδηλώσεων. Για να εξοπλιστούν οι παραπάνω αίθουσες  υπολείπονται υλικά και εξοπλισμός αρκετών χιλιάδων ευρώ. Ενδεικτικά σας γνωρίζουμε ότι το Ειδικό Δημοτικό και Νηπιαγωγείο Στερνών Ακρωτηρίου Χανίων έφτιαξε μία αίθουσα αισθητηριακής ολοκλήρωσης η οποία κόστισε το χρηματικό ποσό των 15.000 ευρώ», δηλώνουν οι ίδιοι οι γονείς που ψάχνουν μόνοι τους τι ισχύει και τι πραγματικά πρέπει να κάνει ο κάθε Δήμος για τα Ειδικά Σχολεία και τον εξοπλισμό τους. Με άλλα λόγια γίνονται ερευνητές για να δουν, γιατί στη Ναύπακτο το Ειδικό Δημοτικό και Νηπιαγωγείο έχει αυτή την αντιμετώπιση.

Σχολείο χωρίς τηλεφωνική γραμμή

 Για το σχολικό έτος 2024-2025 κάθε μορφή επικοινωνίας με το σχολείο γινόταν με το κινητό τηλέφωνο του Διευθυντή και μόνο. Συνεπώς η ενημέρωση με το Σχολείο (κοινωνικό λειτουργό, ψυχολόγο, νοσηλευτή, εκπαιδευτικούς, βοηθητικό προσωπικό κλπ) γινόταν με τρομερή δυσκολία. Οι γονείς φέρνουν τα παιδιά τους στο σχολείο από όλες τις περιοχές της Ναυπακτίας και τον Νομό Φωκίδας. Συνεπώς για κάθε ανάγκη του παιδιού τους δεν μπορούν να μεταβαίνουν κάθε λίγο στο σχολείο όταν πρέπει να ενημερώσουν για το οτιδήποτε (φαρμακευτική αγωγή, αδιαθεσία, έλλειψη ύπνου, διατροφικές αλλαγές, αλλαγές στη συμπεριφορά ή να ενημερωθούν αντίστοιχα από τους παραπάνω ειδικούς).

«Ο σύλλογος μας, εμείς δηλαδή οι γονείς που παρά τα προβλήματα και τις κακουχίες που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στην καθημερινότητά μας, έχουμε ως απώτερο σκοπό να προετοιμάσουμε τα παιδιά μας ώστε να γίνουν όσο το δυνατόν ανεξάρτητα και αυτόνομα μέλη στην κοινωνία την οποία ζούμε και κατοικούμε. Συνεπώς θέλουμε έναν Δήμο, ανοικτό στο διάλογο, δίπλα μας και όχι απέναντί μας», δηλώνουν οι ίδιοι που βλέπουν μια αδιαφορία της δημοτικής αρχής να επιλύσει τα προβλήματα του Ειδικού Σχολείου.

Αντίθετοι οι γονείς με την μεταστέγαση του ΚΔΑΠ ΑΜΕΑ

Στο τέλος του υπομνήματος οι γονείς εκφράζουν και την αντίθεσή τους στη σχεδιαζόμενη μεταστέγαση του ΚΔΑΠ ΑμεΑ του Δήμου Ναυπακτίας στους χώρους του Ειδικού Δημοτικού και Νηπιαγωγείου. Οι λόγοι είναι πολλοί και σοβαροί και μάλιστα τους έχουν επισημάνει προς πάσα κατεύθυνση οι γονείς που βλέπουν ένα κτίριο με πολλά προβλήματα να μην μπορεί να καλύψει ανάγκες των μαθητών που ήδη φοιτούν, πόσο μάλλον και των μαθητών του ΚΔΑΠ. Μάλιστα η δημοτική αρχή τους είχε καθησυχάσει ότι κάτι τέτοιο δεν θα γίνει. Αυτά ειπώθηκαν από τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο για τα θέματα Παιδείας. Σε πρόσφατη εκπομπή όμως σε ιστοσελίδα της Ναυπάκτου, η Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής Μαρίνα Ρισβά Πατακοπούλου ανέφερε ότι όχι μόνο δεν έχει τελειώσει το θέμα, αλλά παραμένει ανοικτό και έτοιμο προς υλοποίηση το θέμα της μεταστέγασης των ΚΔΑΠ, ακυρώνοντας με αυτό τον τρόπο τα λεγόμενα του αντιδημάρχου Παιδείας. Ίσως όμως τελικά όλα αυτά που ειπώθηκαν ήταν για να ρίξουν στάχτη στα μάτια των γονέων και να αφήσει η δημοτική αρχή τον χρόνο να κυλήσει έτσι ώστε να προχωρήσει η μεταστέγαση. Οι γονείς του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου και Νηπιαγωγείου είναι οργισμένοι και με την στάση που κράτησε ο παρουσιαστής της εκπομπής που ούτε λίγο ούτε πολύ, τόνισε και έλαβε θέση ότι για την ακύρωση της μεταστέγασης υπεύθυνοι είναι οι ίδιοι. Μια στάση που δεν τιμά τους ανθρώπους αυτούς που καθημερινά δίνουν τον δικό τους αγώνα, την ώρα που κάποιοι, θεωρώντας ότι είναι δημοσιογράφοι, προωθούν τις απόψεις της δημοτικής αρχής και προβάλλουν τις θέσεις χωρίς να έχουν διασταυρώσει αν όντως έτσι είναι τα πράγματα. « Μας δημιουργεί θλίψη το γεγονός ότι στην εκπομπή, οι γονείς του Ειδικού Σχολείου και οι Εκπαιδευτικοί που δεν συμφωνούν στην μετεστέγαση αυτή εκφράζοντας λογικές ανησυχίες, παρουσιάσθηκαν ως «κακοί που δεν σέβονται άτομα ΑΜΕΑ» και όλοι όσοι παρακολούθησαν την εκπομπή άκουσαν δια στόματος του παρουσιαστή ότι « το σχολείο είναι του Δήμου και ο Δήμος έχει δικαίωμα να κάνει ότι θέλει και όχι οι Εκπαιδευτικοί ». Είναι ντροπή να λέγονται αυτά μόνο και μόνο για να είναι κάποιος αρεστός στην εκάστοτε δημοτική αρχή.

Ζητούν και διεκδικούν τα αυτονόητα

Κλείνοντας στο υπόμνημά τους, οι γονείς μη αντέχοντας την όλη κατάσταση αναφέρουν πως «μεγαλώνουμε παιδιά ΑΜΕΑ με δικαιώματα, φιλοδοξίες και όνειρα και ότι στο ΚΔΑΠ ΑΜΕΑ απασχολούνται δημιουργικά και μαθητές του Ειδικού Δημοτικού και Ειδικού Νηπιαγωγείου.  Το ότι ένα παιδί έχει διάγνωση αυτισμού δεν σημαίνει ότι φτιάχνουμε ένα χώρο και βάζουμε όλα τα παιδιά με ιδιαιτερότητες μέσα στο χώρο αυτό αδιάκριτα για 12 και 14 ώρες. Χάνεται ο ορισμός του Σχολείου της εκπαίδευσης και της δημιουργικής απασχόλησης και απλά δημιουργούμε ένα νέο ίδρυμα.

Ολοκληρώνοντας διερωτόμαστε λοιπόν :

Πότε ο Δήμος θα αντιληφθεί επιτέλους ότι το ΚΔΑΠ ΑΜΕΑ στελεχώνεται από παιδιά του δικού μας Σχολείου, του Ε.Ε.Ε.Κ. και παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας (έως και 50 ετών) και ότι δεν είμαστε κάτι διαφορετικό; Γνωρίζουν ότι οι πρόχειρες αποφάσεις που λαμβάνουν χωρίς καμία μελέτη ή διάλογο κλονίζουν και απειλούν την καθημερινότητα την δική μας αλλά και των παιδιών μας;

Ο γονέας του Σχολείου μας που πασχίζει για τα προς το ζην και πρέπει να πάει το παιδί του στο Ειδικό Σχολείο το πρωί και το μεσημέρι από της 3 έως της 9 το βράδυ στα ΚΔΑΠ ΑΜΕΑ καθότι θα χρειαστεί να εργασθεί, πως θα το κάνει γνωρίζοντας ότι το παιδί του θα μείνει 5 ώρες το πρωί και 6 ώρες το απόγευμα στον ίδιο χώρο; Ο Δήμος ποιον ειδικό παιδοψυχίατρο ή άλλο ειδικό συμβουλεύτηκε και επιμένει στην απόφαση αυτή; Νομίζουν ότι τα παιδιά μας δεν αντιλαμβάνονται τις αλλαγές και όσα διαδραματίζονται ή θεωρούν ότι δεν έχουν συναισθήματα;

Έχει ενημερώσει ο Δήμος τους υπόλοιπους γονείς που πηγαίνουν τα παιδιά τους στο ΚΔΑΠ ΑΜΕΑ και δεν φοιτούν στο σχολείο μας για τα παραπάνω προβλήματα του Σχολείου ή έχουν περιγράψει την μετακίνηση αυτή ως ιδανική και ότι θα επιλύσει όλα τους τα προβλήματα;

Ο Δήμος έχει συμβουλευτεί το προσωπικό του ΚΔΑΠ ΑΜΕΑ και τις ειδικότητές του για την μετακίνηση των παιδιών σε χώρο μακριά από το κέντρο της Πόλης; Πως θα γίνονται πλέον οι διάφορες δράσεις του ΚΔΑΠ ΑΜΕΑ σε καταστήματα και χώρους της Πόλης μας (όπως γίνεται μέχρι σήμερα);

Ο Δήμος γνωρίζει τα όσα ορίζει η κείμενη Νομοθεσία και η Κ.Υ.Α. για τις απαραίτητες προϋποθέσεις να δημιουργηθεί ένα ΚΔΑΠ ΑΜΕΑ και να λάβει την σχετική άδεια (δηλαδή, τον χώρο που αναλογεί σε τετραγωνικά ανά παιδί, τους κανόνες ασφαλείας, την υποχρεωτική ύπαρξη κλινών για ανάπαυση των παιδιών, κουζίνα που να παρασκευάζει φαγητό για τον αντίστοιχο αριθμό παιδιών κλπ);  και αν ναι ας μας ενημερώσει που θα χωρέσουν όλα αυτά σε μόνιμη βάση από Δευτέρα έως Παρασκευή, στις μικρές αίθουσές μας, χωρίς επίσης να διαταράσσεται η ομαλή λειτουργία της Σχολικής Μονάδας την επόμενη ημέρα;

Εφόσον ο Δήμος θεωρεί ότι τα ΚΔΑΠ πρέπει να μετακινηθούν από εκεί που βρίσκονται, γιατί δεν προβαίνει στην ανεύρεση χώρου που θα παρέχει όλες τις προϋποθέσεις ώστε να δοθεί η σχετική άδεια λειτουργίας και επιμένει να  μεταστεγάσει αυτό στις εγκαταστάσεις του Σχολείου μας παρά τα όσα ορίζει η κείμενη Νομοθεσία;

Ο Δήμος πότε θα έρθει σε διάλογο μαζί μας για όλα τα παραπάνω σοβαρά προβλήματα; Θα επισκεφτεί ποτέ το σχολείο να ακούσει και τις ανάγκες και τις ανησυχίες των εκπαιδευτικών ή θεωρεί με το που έγιναν τα εγκαίνια του Σχολείου ότι ολοκλήρωσαν και τις υποχρεώσεις τους απέναντι στα παιδιά μας; Τόσες επιστολές έχουμε αποστείλει εκφράζοντας με αγωνία την ανησυχία και το άγχος όλων των γονέων και δεν έχουμε πάρει καμία απάντηση για τίποτα και από καμία αρμόδια Υπηρεσία είτε αυτή λέγεται Υπουργείο είτε Περιφέρεια είτε από τον Δήμο.

Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω που φέρνει στο φως της δημοσιότητας σήμερα η εφημερίδα Ναυπακτία, γίνεται αντιληπτό ότι κάποιοι γονείς δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη. Κάποιοι γονείς, αγωνίζονται, φωνάζουν, διεκδικούν, το καλύτερο για τα παιδιά τους. Κάποιοι γονείς που έχουν παιδιά με ιδιαιτερότητες, θέλουν να βάλουν τις βάσεις για ένα καλύτερο αύριο. Όχι μόνο για τα δικά τους παιδιά, αλλά και για αυτά που θα ακολουθήσουν.

Δεν συμβιβάζονται με ένα χτύπημα στην πλάτη και ένα χαμόγελο που συνήθως είναι ψεύτικο. Δεν συμβιβάζονται με ευχολόγια που ακούνε κατά καιρούς όταν τα προβλήματα διογκώνονται ή παραμένουν στάσιμα. Γνωρίζουν πολύ καλύτερα από όλους μας τι σημαίνει πάλη με ένα καθεστώς που έχει να μάθει να κρύβει τα προβλήματα κάτω από το χαλί στο βωμό της δήθεν εξωστρέφειας.

agrinionews.gr