Τό Σάββατο, 21 Ἰουνίου 2025, τελέσθηκε ἡ καθιερωμένη ἐτήσια θεία Λειτουργία στήν ἱστορική σπηλαιώδη Ἱερά Μονή τοῦ Ἁγίου Νικολάου τῆς Βαράσοβας, μέ προεξάρχοντα τόν Σεβ. Μητροπολίτη Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεο πλαισιούμενο ἀπό Ἱερεῖς καί Διακόνους τῆς Μητροπόλεως Ναυπάκτου, ἀλλά καί φιλοξενούμενους.
Τό Σπήλαιο τοῦ Ἁγίου Νικολάου Βαράσοβας βρίσκεται περίπου 100 μέτρα πάνω ἀπό τήν ἐπιφάνεια τῆς θάλασσας. Πρόκειται γιά ἕνα «σπηλαιομονάστηρο». Ἡ πρόσοψη τοῦ Σπηλαίου ἦταν κτισμένη μέ κτήρια πού χρησίμευαν ὡς κελλιά τῶν μοναχῶν καί στό βάθος τοῦ Σπηλαίου στεκόταν ὁ Ναός. Ἡ μοναχική ζωή στόν τόπο αὐτό ξεκίνησε κατά τήν βυζαντινή περίοδο καί ἔφθασε μέχρι τόν 19ο αἰώνα. Πρόκειται γιά ἕνα σπουδαῖο μνημεῖο, ἐνῶ ἔχει τήν ἰδιαιτερότητα νά διαθέτη καί Ἐγκλείστρα, μικρό σπήλαιο στό ὁποῖο ἀποσυρόταν κάποιος μοναχός γιά περισσότερη ἡσυχία.
Ἡ μετάβαση στόν κλειστό ὅρμο τῆς Βαράσοβας ἔγινε μέ βάρκες κατοίκων τοῦ χωριοῦ ἀπό τήν Κάτω Βασιλική μέ πορεία πλάι στά ἐντυπωσιακά ἄγρια βράχια τοῦ βουνοῦ πού βυθίζονται κάθετα στήν θάλασσα.
Ἡ ἀπότομη ἀνάβαση ἀπό τήν παραλία στό Σπήλαιο, 20 περίπου λεπτῶν, ἦταν σέ ἀρκετά σημεῖα ἐπικίνδυνη λόγω κατολισθήσεων. Εἶναι ἀπαραίτητη ἡ δημιουργία ἀσφαλοῦς πρόσβασης στόν χῶρο τοῦ Σπηλαίου, ὥστε νά μπορεῖ νά χρησιμοποιηθῆ καί γιά ἐκκλησιαστικούς καί γιά ἀρχαιολογικούς λόγους.
Ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος στήν ἀρχή τοῦ κηρύγματός του δοξολόγησε τόν Θεό πού τόν ἀξιώνει τά τριάντα (30) αὐτά χρόνια τῆς ποιμαντορίας του, ἐκτός ἀπό ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις, νά ἀνεβαίνη καί νά λειτουργῆ σέ αὐτό τό Σπήλαιο τοῦ ἁγίου Νικολάου τῆς Βαράσοβας, τοῦ «Ἁγίου Ὄρους τῆς Αἰτωλίας», ὅπου ὑπῆρχε ζωντανή μοναχική κοινότητα μέχρι τόν 19ο αἰώνα.
Ἔπειτα διερωτήθηκε τί ἦταν αὐτό πού ἔκανε τούς ἀσκητές νά μένουν καί νά ἀσκοῦνται μέσα σ' αὐτό τό Σπήλαιο, τήν Ἐγκλείστρα; Καί θέτοντας καί ἄλλα ἐρωτήματα, ὅπως τί κάνει τούς ἀνθρώπους νά ριψοκινδυνεύουν στήν ζωή τους, ἀγαπώντας τά ἐπικίνδυνα παιχνίδια (extreme sports), νά ἀνεβαίνουν στόν οὐρανό, νά βγαίνουν στό διάστημα, νά κατεβαίνουν στά βάθη τῆς γῆς; Τί κάνει τούς ἐπιστήμονες νά κλείνονται μέσα στά ἐργαστήριά τους; Ἀπάντησε ὅτι τό κάνουν ἐπειδή θέλουν νά ἀποκτήσουν ἄλλη γνώση, πέρα ἀπό τήν γνώση τῶν αἰσθήσεων καί τῆς κανονικότητας.
Αὐτό κάνουν καί οἱ ἀσκητές, κάνουν τρέλες γιά τόν Χριστό, θέλουν νά ἀποκτήσουν τήν πνευματική γνώση. Ἀνέφερε δύο χωρία τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «ταῦτα ἥγημαι διὰ τὸν Χριστὸν ζημίαν εἶναι διὰ τὸ ὑπερέχον τῆς γνώσεως Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου μου, δι' ὃν τὰ πάντα ἐζημιώθην» δηλαδή ὅλα ὅσα ἄλλοτε ἦταν γιά μένα πλεονεκτήματα, τώρα γιά τόν Χριστό τά θεωρῶ ζημία. Καί συνεχίζει: «ἡγοῦμαι σκύβαλα εἶναι ἵνα Χριστόν κερδήσω», ὅλα τά θεωρῶ σκουπίδια γιά νά κερδίσω τόν Χριστό (Φιλ. γ΄, 7-8).
Οἱ ἅγιοι γιά νά γνωρίσουν τόν Χριστό ἔκαναν τρέλες. Ἀνέφερε τήν περίπτωση τοῦ θανατοποινίτη Ἀντωνίου Ἄτγουντ, πού ἔζησε 38 χρόνια στήν φυλακή, σέ ἕνα μικρό μέρος, καί ἀπό ἕνα «ἀγρίμι» πού ἦταν ἔγινε ἥμερος, ἀσκητής, ἐρημίτης καί ἐκτελέστηκε μέ προσευχή καί ἐλπίδα στόν Θεό, ἀφοῦ τήν προηγούμενη ἡμέρα ἔγινε μοναχός μέ τό ὄνομα π. Ἐφραίμ. Εἶπε ὅτι τόν ἀξίωσε ὁ Θεός νά ἀλληλογραφήση μαζί του, καί στά γράμματά του φαίνεται ἡ μεγάλη ἄσκηση πού ἔκανε μέσα στήν φυλακή ὑψίστης ἀσφαλείας τῆς Ἀμερικῆς. Κατέληξε ὅτι ἀξίζει νά ἀνεβαίνουμε σέ τέτοιους εὐλογημένους τόπους, ἀλλά τό κυριότερο εἶναι νά ἀποκτήσουμε γνώση τοῦ Χριστοῦ, ὄχι τοῦ Χριστοῦ τῆς ἱστορίας καί τῆς πίστεως, ἀλλά τοῦ Χριστοῦ τῆς ἀποκαλύψεως, τοῦ Χριστοῦ τῆς καθάρσεως, τοῦ φωτισμοῦ καί τῆς θεώσεως.
Μετά τήν θεία Λειτουργία εὐχαρίστησε ὅλους ὅσοι βοήθησαν γιά νά τελεσθῆ ἡ θεία Λειτουργία στό Σπήλαιο, τούς Ἱερεῖς καί Διακόνους πού λειτούργησαν, ἰδιαιτέρως τόν π. Ἰωάννη Βλάχο, Ἐφημέριο τῆς Κάτω Βασιλικῆς καί τούς ἀνθρώπους πού μετέφεραν τόν κόσμο μέ τά καΐκια τους, τούς ἱεροψάλτες, τήν κ. Ἰωάννα Σερμιτζέλη, κινητήρια δύναμη τῆς πανηγύρεως, καί ὅλους ὅσοι ἀνέβηκαν γιά νά ἐκκλησιασθοῦν. Ἐπίσης, εὐχήθηκε νά εἶναι αἰωνία ἡ μνήμη τῶν ἀσκητῶν πού ἐμόνασαν στό μέρος αὐτό καί τοῦ Ἀθανασίου Παλιούρα, καθηγητοῦ, πού μέ τούς συνεργάτες του ἀνέσκαψαν τό Σπήλαιο.
Εὐχήθηκε τοῦ χρόνου νά βελτιωθοῦν οἱ συνθῆκες ἀνάβασης καί κατάβασης, νά ἐνταχθῆ σέ ἕνα πρόγραμμα χρηματοδότησης, ὥστε τό Σπήλαιο νά γίνη προσβάσιμο γιά νά μήν ἔχουμε ἀτυχήματα. Φυσικά, σέ αὐτό μποροῦν νά βοηθήσουν καί δωρητές. Ἀκολούθησε Ἀρτοκλασία καί στήν συνέχεια μοιράστηκαν νερά καί κεράσματα μεταξύ τῶν προσκυνητῶν. Μετά τήν κατάβαση καί τήν ἐπιστροφή μέ τά καραβάκια, προσφέρθηκε καφές στήν παραλία τῆς Κάτω Βασιλικῆς.
