Όταν οι νεότεροι σταματούν «για να ζήσουν» και οι μεγαλύτεροι συνεχίζουν για να επιβιώσουν - Η ψυχική κόπωση, το burnout και οι νέες αντιλήψεις για το τι σημαίνει καριέρα, οι 70αρηδες συνεχίζουν να δουλεύουν, οι 30αρηδες επιλέγουν…μικροσυνταξιοδότηση - Το χάσμα των γενεών ξαναγράφει τους κανόνες.
Δηλώνοντας εξαντλημένοι από την εντατικοποίηση της εργασιακής ζωής και παρατηρώντας τις δυσκολίες των παλαιότερων γενεών να αποσυρθούν πραγματικά, πολλοί νέοι επαγγελματίες επιλέγουν πλέον μια ενδιάμεση λύση: τη «μικροσυνταξιοδότηση».
Πρόκειται για ένα είδος παρατεταμένης άδειας που τους προσφέρει προσωρινή ανάπαυλα χωρίς την οριστική ρήξη με τον εργασιακό τους βίο.
Η ιδέα σύμφωνα με σχετικά ρεπορτάζ των Fortune και Economist κερδίζει έδαφος κυρίως μεταξύ της γενιάς Ζ (και σε μικρότερο βαθμό μεταξύ των millennials), οι οποίοι είναι στην αγορά εργασίας με το βάρος μιας πανδημίας, μιας χαοτικής οικονομίας και της πίεσης να συνδυάσουν καριέρα και προσωπική ζωή.
Με άλλα λόγια, βλέπουν μπροστά τους έναν μαραθώνιο και όχι ένα σπριντ — και επιλέγουν… να σταματήσουν για νερό.
Το «διάλειμμα» δεν σε στιγματίζει
Η Ανάις Φελτ, 31 ετών ετών, έκανε διάλειμμα ενός έτους από τη δουλειά της και εξήγησε στο Fortune πως «ποτέ δεν ένιωσε καλύτερα». Τώρα, ενώ βρίσκεται ξανά στη διαδικασία συνεντεύξεων με κορυφαίες εταιρείες τεχνολογίας, λέει ότι καμία δεν την αντιμετωπίζει αρνητικά λόγω της «μικροσυνταξιοδότησης» της.
Αντίθετα, οι υπεύθυνοι προσλήψεων παραδέχονται ότι θα ήθελαν να κάνουν το ίδιο. Είναι τυχερή. Γιατί στις διευθυντικές θέσεις είναι πλέον οι millenials – όσοι γεννήθηκαν από το 1981 έως το 1996. Και αυτοί νιώθουν ανά καιρούς εξαντλημένοι.
«Οι millennials που έχουν πλέον ηγετικούς ρόλους αρχίζουν να κατανοούν και να σέβονται την ανάγκη για ανάσες», τονίζει η ίδια.
Ο όρος “micro-retirement” διαδόθηκε μέσω του TikTok, αν και στην ουσία πρόκειται για ένα κλασικό sabbatical με νέο branding. Η τάση, όμως, δεν αφορά μόνο όσους σταματούν προσωρινά.
Η 30χρονη σύμβουλος τεχνολογίας και content creator Λιζ Λι περιγράφει τη δική της προσέγγιση ως «microdosing retirement»: δεν έχει παραιτηθεί, αλλά έχει αρνηθεί προαγωγές για να διατηρήσει την ισορροπία στην προσωπική της ζωή.
«Δεν αντέχω την ιδέα να πηγαίνω κάθε μέρα στο γραφείο μέχρι τα 65 και να προσπαθώ να χωρέσω μια ολόκληρη ζωή σε λίγα χρόνια συνταξιοδότησης», λέει.
Ψυχική κόπωση των νέων
Η ψυχική εξάντληση είναι κοινός παρονομαστής. Σύμφωνα με την Gallup, μόλις το 50% των εργαζομένων δηλώνει πως «ευημερεί στη ζωή του» — ποσοστό-χαμηλό ρεκόρ από το 2009. Η πτώση ξεκίνησε με την πανδημία και η κόπωση συνεχίζεται.
Το Glassdoor καταγράφει νέο υψηλό στις αναφορές για burnout το 2024, ενώ η Cigna έχει κατατάξει τη γενιά Ζ ως την πιο αγχωμένη.
Το φαινόμενο δεν περιορίζεται στην Αμερική. Νέοι από όλο τον κόσμο κοιτούν τα παραδείγματα των παλαιότερων και τρομάζουν.
Επιστροφή των boomers
Στον αντίποδα, οι boomers και οι Gen Xers βρίσκονται αντιμέτωποι με τη δυσκολία της οριστικής αποχώρησης. Πολλοί έχουν ήδη «ξε-συνταξιοδοτηθεί» καθώς οι οικονομίες τους δεν επαρκούν.
Σύμφωνα με τη Northwestern Mutual, ο «μαγικός αριθμός» για ασφαλή συνταξιοδότηση ανεβαίνει ταχύτερα από τον πληθωρισμό. Οι Gen Xers ειδικά θεωρούνται οι λιγότερο προετοιμασμένοι, καθώς μπήκαν στην ενήλικη ζωή όταν οι συντάξεις άρχισαν να εκλείπουν.
Πέρα από τα οικονομικά, το ίδιο το φαινόμενο της διαρκούς εργασίας φαίνεται να έχει αφήσει βαθιά ψυχικά αποτυπώματα. Ο 73χρονος George Cavedon το λέει ξεκάθαρα: «Η συνταξιοδότηση με τρομάζει. Πόσο μπορείς να κάθεσαι στην παραλία;».
Δεδομένα του Pew Research δείχνουν ότι το ποσοστό των Αμερικανών άνω των 65 που εξακολουθούν να εργάζονται έχει σχεδόν διπλασιαστεί τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.
Ίσως γι’ αυτό, η γενιά Ζ αποφασίζει να ορίσει ξανά τη σχέση της με την εργασία – όχι περιμένοντας το τέλος, αλλά παίρνοντας μικρές γεύσεις ξεκούρασης τώρα.
naftemporiki.gr
