Καθημερινή ταλαιπωρία στην πλωτή γέφυρα Λευκάδας με ουρές αυτοκινήτων, μετά την απομάκρυνσή της για την καθιερωμένη συντήρησή της.
Οι ουρές των αυτοκινήτων έγιναν το αγαπημένο θέμα των τοπικών ΜΜΕ σε καθημερινή βάση μετά την απομάκρυνση της πλωτής γέφυρας για την καθιερωμένη συντήρησή της. Οι αναγνώσεις και τα σχόλια εκτοξεύτηκαν, με τον αρμόδιο αντιπεριφερειάρχη κ. Δουβίτσα να δέχεται επικρίσεις — άλλοτε δικαίως, άλλοτε αδίκως.
Η αλήθεια είναι πως το οχηματαγωγό «Φανερωμένη» παρουσιάζει καθυστερήσεις, όπως είχε συμβεί και με το προηγούμενο, το 2020. Τα αυτοκίνητα περνούν από στενό πέρασμα με χαμηλή ταχύτητα, ενώ κάθε φορά που το διασχίζει μεγάλο όχημα —σύνηθες φαινόμενο λόγω της οικοδομικής δραστηριότητας στο νησί— η διέλευση γίνεται ένα-ένα.
Η διαχρονική αδιαφορία
Παρά τον φετινό «θόρυβο», κανείς θα μπει στον κόπο να εξάγει συμπεράσματα. Μόλις η κατάσταση ομαλοποιηθεί, το πρόβλημα θα ξεχαστεί μέχρι να το ξαναβρούμε μπροστά μας. Έτσι, του χρόνου θα ξαναβρίζουμε και θα ξαναρίχνουμε ευθύνες στους αρμόδιους και θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε χωρίς πυξίδα.
Η Λευκάδα πορεύεται «στο περίπου». Ποτέ δεν μετρήσαμε πόσα αυτοκίνητα διέρχονται από τη γέφυρα, χειμώνα ή καλοκαίρι. Δεν γνωρίζουμε πόσα ξενοδοχεία, βίλες ή καταλύματα διαθέτει το νησί. Το μόνο βέβαιο: το 2024 ο νομός Λευκάδας ήταν πρώτος σε καταθέσεις ανάμεσα σε όλα τα Ιόνια νησιά, σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος.
Και αν δεν υπήρχε καθυστέρηση;
Αναρωτήθηκε κανείς: αν δεν υπήρχε καθυστέρηση στη σύνδεση, πού θα διοχετεύονταν όλα αυτά τα αυτοκίνητα;
Ο περιφερειακός δρόμος; Όσοι γνωρίζουν, ο κατ’ όνομα περιφερειακός, βρίσκεται ήδη στον αστικό ιστό της πόλης και αντιλαμβάνονται, ότι απλώς θα μεταφέραμε το πρόβλημα, με μποτιλιάρισμα στον… Κωτσόβολο.
Αντίστοιχα, η μετατροπή της Γύρας από δρόμο ήπιας κυκλοφορίας σε αυτοκινητόδρομο θα ήταν επικίνδυνη. Αυτό θέλουμε, έναν αυτοκινητόδρομο στη Γύρα;
Θυμίζω για μια ακόμα φορά: ντόπιοι αιρετοί φορτώνοντας όλο το οδικό δίκτυο του νησιού με πολλές χιλιάδες αυτοκίνητα, επέτρεψαν να συνδεθεί το καλοκαίρι η Βασιλική με 2 οχηματαγωγά μεταφέροντας τουρίστες και αυτοκίνητα στην Κεφαλονιά.
Από το ΚΤΕΛ μέχρι τον Πόντε, ανεξαρτήτως γέφυρας ή ferry boat, το σκηνικό θυμίζει… Καλκούτα: άνθρωποι, αυτοκίνητα, καφέ, εστιατόρια, καταστήματα και κατοικίες μπερδεμένα σε ένα κουβάρι που υποβαθμίζει βάναυσα τη ζωή και την εικόνα της πόλης.
Ήδη το Πόρτο Κατσίκι, το διαμάντι της Λευκάδας, κατατάσσεται ανάμεσα στις «θορυβώδης» παραλίες.
Το φετινό συνεχές μποτιλιάρισμα στους δρόμους δεν οφείλεται στην έλλειψη της πλωτής γέφυρας, οφείλεται κυρίως, στην αύξηση του μαζικού τουρισμού, στεριανού και θαλάσσιου, που επέλεξε και συνεχίζει να προκρίνει. το νησί μας.
Υπάρχουν όρια;
Το ερώτημα είναι αν το νησί χρειάζεται μεγαλύτερη ευκολία πρόσβασης και ποια είναι τα όριά του. Υποθαλάσσια σύνδεση; Να γκρεμίσουμε το νησί από άκρη σε άκρη για να κατασκευάσουμε μεγαλύτερους δρόμους; Και μετά; Πόσα αυτοκίνητα μπορεί να αντέξει η Λευκάδα χωρίς να αλλοιωθεί ακόμα περισσότερο η φυσιογνωμία ενός μικρού νησιού; Πόσα απόβλητα μπορεί να χωρέσει ακόμα το λιμάνι της πόλης;
Αν δεν κατανοήσουμε τα όρια και τις αντοχές του τόπου μας, δεν υπάρχει σωτηρία. Χρειάζεται σχέδιο και αποφάσεις που θα λαμβάνουν υπόψη το «μπόι» μας. Δυστυχώς από τους διοικούντες, παλιούς και νέους, δεν φαίνεται να περιμένουμε ούτε σκέψεις ούτε λύσεις. Δεν είναι τυχαίο πως όλα λειτουργούν στο… περίπου. Μας βολεύει αφάνταστα όλους. Αντίθετα η στατιστική και τα μαθηματικά ποτέ δεν λαθεύουν. Η έλλειψη τους επιτρέπει να υπάρχει ακινησία ή… μεγάλα έργα!
Πηγή: aromalefkadas.gr
